اشعار

ای سایه ی بالا سرِ خـواهـر، بـرادر         ای جانِ از جانِ خودم بهتر، بــرادر

خواهر همان احساس مادر بر برادر            دارم بــرایت می شوم مــادر، بـرادر

*******************************

ای ســوره؛ چشمی بر منِ آیه بیانداز           یعنی نگــاهــی هم به همسایـه بیانداز

یك بارِ دیگــر بر ســرم سایه بیـانداز           بر خواهرانش سایه دارد هـر بــرادر

*******************************

چیزی به غیر از چشم تردارم؛ ندارم           از گوشه ی زندان خبـر دارم؛ نـدارم

اصـلاً نـمـی دانـم پــدر دارم؛ نــدارم             دیــدم كــمــالاتِ پـــدر را در بـــرادر

*******************************

از جانب زُلفت صبایی می فـرستی؟             با التـمـاس من دعـایی می فــرستی؟

دارالشِـفـای من دوایی می فــرستی؟             افتاده ام در گوشه ی بستر؛ برادر!

*******************************

اینجا مسیرِكوچه ها خوب است خوب است           وقتی نگاهِ مردها خوب است خوب است

حالا كه احوالِ رضا خوب است خوب است           از بس فـنــا گردیده ام من در بــرادر

*******************************

ای كاش مرغی را كسی بی پَـر نبیند         جـســمِ بــرادر را كسی بی سـر نبیند

هر كس ببیند كاش كه خـواهـر نبـیند            افــتــاده روی تــلِ خــاكستـر؛ بـرادر

*******************************

نه توجسارت دیده ای نه من جسـارت             نـه تو اسارت دیده ای نه من اسارت

نه تو به غارت رفته ای نه من به غارت            پس ما دو تا قربانِ آن خواهر برادر

*******************************

با نیزه ای تا شاه را از حال بــردنـد             یك یك تماماً رو سوی اموال بـردنـد

هر آنچه را كه بود در گودال بردنـد         تسبیح، عبا، عمامه، انگشتر ؛ برادر

اى دخـتــر و خــواهـر ولایت          آیــیـــنــه ی مــــــادر ولایــت

بر ارض و سما ملیكه در قـم                آرام دل امــــــام هــــفــــتــــم

معصومه به كُنیه وبه عصمت                افـتــاده به خــاك پـایـت عفت

دركوى تو زنده ، جان مرده                 بر خاك تو عرش سجده برده

در قصر تو جـبـرئیل حاجب                زُوّار تــو را بـهـشت واجــب

گـفـتـند و شنیده اند ز آغــاز                 كزقم به جنان درى شود باز

حــاجت نبُوَد مــرا بر آن در                قــم بــاشــدم از بهشت بهتـر

قم قبله ی خازن بهشت است                این جا سخن از بهشت، زشت است

قــم شهر مقـدس قــیــام است               قــم خـانـه یــازده امــام است

قــم تربت پاك پـیـكــر توست              اینجا حــرم مُـطـهَّــر تــوست

گر فاطمه(س) دفن شد شبانه          نَـبــوَد ز حــریــم او نـشـانــه 

كى گفته نهان زماست آن قبر         من یــافته ام كجــاست آن قبر

آن قبــر كه در مدینه شد گــم             پـیـدا شده در مـدیـنــه ی قــم

روزى كه به قــم قـدم نهـادى            قــم را شَــرَفِ مـدیـنــه دادى

آن روز قــرار از مَلـك رفت            ذكــر صلوات بــر فلـك رفت

تابید چو مــوكـبت ز صـحرا            شهر از تو شنید بـوى زهـرا

درخاك رهت ز عجز ونـاله             میریخت سرشك،همچو لالـه

با گریه ی شوق وشاخه ی گـل            بُــردنــد به نــاقه ات تـوسـل

دل بود كه بود ، مـحـفـل تـو           غــم گشت به دور محـمل تو

آن پــیــر كه سید زمـان بـود           رویش همه را چراغ جـان بود

گــردیــد به گــردِ كـاروانـت           شد پــاى بــرهنــه سـاربـانت

بردند تُرا به گــریـه هــودَج            تا خانه مـوسى اِبن خِــزرَج

ازشــوق تـو اى بـتــول دوم            قــم داد نــدا به مــردم  قـــم

كاى مردم قم به پاى خیزیـد        از هــر در و بام گـل بریزید

آذیــن به بهـشـت قــم ببندیـد           نــامــوس خــدا مـرا پسـنـدید

قــم شــام نـبود تا كـه در آن           دشنــام دهـد كسى به مهـمـان

قم شام نبود، تا كه از سنگ           گـردد رخ میهمان زخون رنگ

قــم كوفه نبود تا كه خـواهر           بـیـند ســـر نى ، سر بـــرادر

حاشا كه قــم این جـفـا پذیرد           مهمان به خرابه جــاى گیرد

بستند به گــرد میهمان صف          قـم با صلوات و ؛شـام با كف

«میثم»همه عمر آن چه را گفت      در مدح و مصیبت شما گفت

تا کــی به تو از دور سـلامی برسانـم        از تو خـبـری نیست بــرادر؛ نگـرانم

در می زند اینبار کسی...از هیجانم...          شاید که تو برگشته ای، ای پاره جانم

یک روز به یعقوب اگر جامه رسیـده

حالا به من ازسوی رضا  نامه رسیده

ای کــاش که از تو خبری داشته باشم          در آتش عشق تـو پَــری داشتــه بـاشم

باید به خــراسـان سـفــری داشته باشم          در راه به قــم هم نـظـری داشتـه باشم

با خـاطـر آســوده بمان چـشم به راهـم   

یک قافله محرم به خـدا هست سپـاهم!

این جـادّه ها چـشـم به راه قــدم ماست          این که نرسد قافله تا طوس،غم ماست

انگار که این خاک عراق عجم ماست        حالا که به قول پدرم، قـم حـرم ماست

هرگز که فـرامـوش کـنم دلبر خـود را

بایـد که بـسـازم حــرم مــادر خود را

بـاید نـرسیـدن به رضــا را بـپـذیــرم           حـالا به شهـادت بـرسم یـا که بـمیـرم

وقتی که پـریـشـانم و بیمــار و اسیرم          خوب است که درحجره ی خود روضه بگیرم

با یــاد غــم فــاطـمـه هق هق بنـویسم

بر حــاشیه ی برگ شـقـایـق بنویـسم:

با گـریه ی من هیچ کـسی کار نـدارد           قـم کـار بـه مـهـمـان عــزادار نــدارد

درکوچه دری هست که مسمار ندارد           معصومه ی تو دست به دیــوار ندارد

اینجا به عـیــادت همگی آمــده بـاشند

آنجا به شکایت همه زخـمی زده باشند

بین نظرآن همه با این همه فرق است            بین همه درپشت در وهمهمه فرق است

بین اثـر هلهله با زمـزمه فــرق است            مابین غم فاطمه با فــاطمه فرق است

نامحرم اگرهست دراین کوچه غمی نیست

اینجا زدن فاطمه ها حرف کمی نیست

رسیده ام به نـفـس های آخــرم دیگــر        که دست های خزان کرده پرپرم دیگر

میان سینه ی خود قـلب پـرپـری دارم        نه سایــه ی پــدری نـه بــرادری دارم

دو چـشـمِ من به در امـا کسی نمی آید        بــرای دیــدنــم آیــا کــسـی نـمـی آیــد

نشد که حــرف دلــم را به آشنـا گویم            به روی بستر مرگم رضا رضا گـویـم

اگر چه داغ برادر شکست خواهر را         ولــی به نـیـزه نـدیــدم سـر بــرادر را

تمام زمزمه ام زینب است در دمِ مرگ           که دوخت سوی عزیزش نگاه آخر را

دوباره روضه به پا کرده ام دراین خانه           دوباره می شنوم گـریه های مــادر را

سر پدر به نی و عمه درهجـوم سنگ           کسی نبــود بگـیـرد دو چشم دختــر را

میان بــزم شــراب و کـنــار نامحـرم            چـو دیـد چـشــم ستمگر لبان پـرپر را

به پیش چشم یتیمان شرر به جان میزد           بر آن لبان ترک خورده خیزران میزد

پخش سبک                      زمزمه، زمینه، واحد ، سنگین ، شور

ای جان دو عــالم به فـدای کـرم تو          عـرش دل ما خــاک مزار و حـرم تو

ای کوثر کوثــر ، آیینه ی مــادر

واویلا واویلا (3 )
*****************

با نــام تو قلب همه گردیـده مصفّا           ای قبر تو در قــم شرف عرش معلّا

خورشید عنایت منظومه ی رحمت
واویلا واویلا (3 )
*****************

از قــم بشود باز دری رو سوی جنّت           ای درگه تو تا به ابد کعبه ی عصمت

دریاب گدا را ، این بی سر و پا را
واویلا واویلا (3 )
*****************

ایران چو یکی خاتم و تو همچو نگینی          چون مادر سادات تو بی مثل و قرینی

دل خاک سرایت ، جـانم به فـدایت
واویلا واویلا (3 )
*****************

هستی تو شفیـعه به جـزا بهر محبین          دارم به دلم درد و غمی کهنه و دیرین

با روی سیــاهـم ، بیـمـار گنـاهـم
واویلا واویلا (3 )
*****************

بنما تو دعــا تا که کنـم بندگی رب             سوگند به آن سجده ی نیمه شب زینب

با حـال خـستـه ، بـا قـلب شکـستـه

واویلا واویلا (3 )

*****************

بارید به قم بر سر تو گل به همه رنگ         ای وای ز شام سر بازار و سر و سنگ

صـد شکــر نبودی ، در جـمـع یهـودی

واویلا واویلا (3 )

*****************

آنقدر جسارت به همه آل عبــا شـد         که زودتر از روز جــزا حشر به پا شد

از ناله ی زهــرا ،  واویـلا واویـلا

واویلا واویلا (3 )

پخش سبک                  ذکر زمزمه یا واحد شهادت حضرت معصومه

بـازم صدای بارون تو کوچه های قـلبم          بازم به غـیـر گـریه نـداره غصه مرهم

بازم نگاهـام بـه دره مـنتـظره بــرادره           امیدم اینه که میاد منو از اینجا میبــره

بنـد دلـم پـاره شده (اما هنوز ندیدمش 2)

چارمـه بیـچاره شده (اما هنوز ندیدمش 2)

وای ، کاش برسه نگارم ، امید روزگارم

********************************

برا یه زن غــریبی خدا میــدونــه سخـتـه          بی یــار و آشنــا و تـنــها بـمـونه سـخـتــه

اینجا همش جون به لبم نمیگذره روز و شبم         هـمـش مـیخوام گریه کنم برای عمه زینبم

این دم آخـر بیـا و (روضه ی کربلا بخون 2)

از سفـر عـمـه و از (سر رو نیزه ها بخون 2)

وای ، کاش برسه نگارم ، امید روزگارم

دوباره عشق سمت آسمان انداخت راهم را           نگـاهـی باز می گـیرد سر راه نگاهم را

کدام آغوش بین خویش جا داده است ماهم را           که برگردانده امشب سوی دیگر قبله گاهم را

من امشب حاجی این قبله این قبله نما هستم

من امشب بندۀ مولای سُرّ مَنْ رَءَا هستم

درون سینه ام انگـار شـور دیگری دارم           به لطف ساقی امشب درسبویم کوثری دارم

به دستی زلف یار ودست دیگر ساغری دارم           شرابی ناب از انگورهای عسگری دارم

من امشب عشق را تکرار در تکرار میخوانم

حسن جانم حسن جانم حسن جانم حسن جانم

وزیده از پگاه شهر پیغـمـبر نسیمی که...           رسیده سالهایی قبل هـمراه شمـیمی که...

تمام شهررا پُرکرد آن فیض عظیمی که...           خبرداده است باز ازجلوه دست کریمی که

همان خلق وهمان خو درجمالش منجلی باشد

و مثل آن حسن آرام جان یک علی باشد

نگاهت چون مسیحاییست که برمرده ها جان است           که گاهی لرزه بر اندام مأموران زندان است

و یا ابریست که درآسمان هم حکم باران است           بگواین چشم انسان است یا ازآن یزدان است

توهم جسمی وهم جانی، توهم ابری وبارانی

صفاتت گفت یزدانی، خدایی یا که انسانی؟

رکاب سامرا را گـنـبد زرد تو مروارید           حریمت کـعـبـه آمال، قـبرت قـبـلـه امید

گدایان! هرکجا هستید، امشب هرچه میخواهید           دخیل عشق بندید ازهمان جا بر درخورشید

اگر که سـائــل شهر مـدیـنـه مجـتـبــی دارد

کسی چون عسگری را هم گدای سامرا دارد

می آیی و برای مهدی ات دلداده می سازی           هزاران عاشق در دام عشق افتاده می سازی

ز اشک دیده چشم انتظاران جاده می سازی           برای امر غیـبت شیعه را آماده می سازی

میان پرده اسرار خـدا را بی صدا گفتی

برای شیعیانت "افضل الاعمال" را گـفـتی

توآن معنای پروازی که بی تو هیچ بالی نیست           زلال جاری باران لطفت را زوالی نیست

به جز درد فراق مهدی ات آقا ملالی نیست           یقینا درکنار ماست امشب جاش خالی نیست

دعا کن تا که من هم جمکرانی باشم آقا جان

دعا کن تا ابد صاحب زمانی باشم آقا جان

اجازه میدهی امشب تو را ابن الرضا گویم           صفای مرقد شش گوشه ات را کربلا گویم

غریب سامرا از غـربت یک آشنا گویم           برایت قصۀ یک مادر و یک کوچه را گویم

از آن ابری زیر ظلمتش پوشاند ماهش را

ازآن مادر که در آن کوچه ها گم کرد راهش را

پخش سبک               آتش زدن در و دیوار و نوحه شب شهادت

قطره قطره می سوزم         لاله لاله دلخـونــم

ســرو قــامت شـکـسته         از وفایت ممنونم

از علی دفع خطر شد ** دست و بازویت سپر شد ** غریبم زهرا

************************************************

در میــان کــوچه من        کعبه و تو در طواف

عاقبت حجّت شکست         ضربه تیــغ و غلاف

دستت از دستم جدا شد ** هر چه شد در کوچه ها شد ** غریبم زهرا

***************************************************

خسته شد بازوی تو          بسته شد بــازوی من

من خجل از روی تو          تو خجل از روی من

ای کبودی در کبـودی ** یاورم تنها تو بودی ** غــریبم زهرا

***************************

ای بهشت پیـمـبـر          ای مه تـابـنـده ام

از امــانـت داریم            تا ابـد شرمنده ام

می چکد از دیده ژاله ** یاس من شد رنگ لاله ** مرو یا فاطمه

*************************************************

ای گـلم آتش مزن          با سکــوتت بر دلم

دیــدن قـاتــل تــو          گــردد آخــر قـاتـلم

بعد تــو ای آفـتــابم ** من ســلام بی جــوابـم ** مــرو یا فاطمه

************************************************

آسمانها می گریند          پا به پای چشم من

چشم بیمارت بگشا         ای شـفای چشم من

درد مـظـلـومی دوا کن ** من عـلـیّــم دیده وا کن ** مرو یا فاطمه

سبک پخش                     ذکر زمزمه ای شهادت حضرت زهرا

وای، علی دگرسپر ندارد ** قرآن من كوثر ندارد ** حسین من مادر ندارد ــ مرو

وای، سر برسر زانو بگیرم ** دعا كن ای جوان پیرم ** كنار بسترت بمیرم ــ مرو

كسی نشان نگیرد از من بی نشانه                مرو ز خانه من ای خورده تازیانه

ای شمع خانه من افتاده‌ای ز سوسو             برخیز و كن تماشا باشد سرم به زانو

فاطمه جوانم *** جوان قد كمانم

**************************

وای، نمازخود نشسته خواندی ** چرا به پیش من نماندی ** دیدی به چه روزم نشاندی ــ مرو

وای، دیگر ندارم من طرفدار** ای مانده بین در و دیوار** زهـرای من خــدا نگهدار ــ مرو

غـیـر از خــدا ز حالم كسی خبر ندارد                 امن یـجـیـب زینب چــرا اثـر نــدارد

امشب تو ای پــرستــو مــرو ز آشیـانم                 مــاه گـرفـتــه مـن مـرو ز آسمـــانــم

فاطمه جوانم **** جوان قد كمانم

*************************

وای، خزان مشو ای لاله من ** ماه نهان در هاله من ** ای یـار هـجده ساله من ــ مرو

وای، اشك غمم ریزد بدامن ** حرفی بزن دلم تو مشكن ** قبله ی رو به قبله من ــ مرو

ای مانده بین كوچه ازمن مگر چه دیدی             بیمـار نیـمه جانــم از من تو دل بریدی

ترسم كه تو بـسـوزی بـار دگـر ز آهــم             ای یك تنه سپــاهم ببین كه بی سپــاهم

فاطمه جوانم *** جوان قد كمانم

پخش سبک             زبانحال وصایای حضرت زهرا (س) به سبگ تو خرابه دل کبابه

گـل بـابـا، شـمع دلـهـا، بیا ای امید زهرا           بـیقرارم، با تو دارم، زینبم بسی وصایا

روزهای آخِر شد آخر، از پـیشت زود میره مادر

امـا بـعـدِ رفـتـن مـن، جـان تـو و جـان حــیـدر

************************************

بعد مادر، تو به حیدر، از دل و جان بشو یاور           غم نبینه، یا نشینه، تو خانه ساقی کوثـر

مثل من خانه دارش باش، همچو من طرفدارش باش

چاه نشه محرم دردش، زینبم تو غمخوارش باش

************************************

کوه دردِ، آه سردِ، زخـمی از تیـغ نامردِ           روز بعد از رفتن من، از بقیع چون بر میگردِ

لحظه ای تنهـاش نـذاری، بطلب از همه یـاری

من خودم میام مادر جان، علی رو بدم دلداری

************************************

ذرّه ذرّه، میشه پاره، یا میسوزه از شراره           قلب بابا، دو سه روزه، پس بگرد دنباله چاره

نــذاری مـاتـم بـگـیـره ، که به داغ من اسـیـره

نکـنـه از غـم هـجـرم، دق کـنـه و زود بـمـیره

************************************

اگه رفته، غم گرفته، یا که یک کُنجی نشسته           از غریبی، بی حبیبی، یقیناً دلش شکسته

زود برو بشین رو پاهاش، با دستت پاک کن تو اشکاش

بگـو آتـشم مزن هـی، جان مـادرم صبور بـاش

************************************

دل شبها، تک و تنها، که میگیره دل دریا           غریبانه، بی نشانه، پیش من میاد چو بابا

بعضی شبها همرش باش، همدم دردِ دلش باش

قامت خمت رو راست کن، عصای قدِ خمش باش

************************************

گل پرپر، یاس مادر، حلالم کن جان حیدر           اگه سختِ، این وصایا، ندارم هیچ کس دیگر

این کـارها برا تـو زودِ، طـاقـتـت ایـنهـا نـبـودِ

میـدانـم کـه مـثــل مــادر، بـدن تـو هــم کــبـودِ

************************************

مهـربانم، قـد کمانم، دخـتر شیرین زبانم           غنچۀ نشکـفته پرپـر، الهی دردت بجانم

درد و داغـت بعد از اینه، تو همین شهر مدینه

جگر داداش حسن رو، چشم خونبـارت می بینه

************************************

موقع خواب، کاسۀ آب، بذار هر شب پیش مهتاب           تا حسینم، نورعینم، نشه از تشنگی بی تاب

کربـلا به جـای مــادر، بوسه زن روی بـرادر

مثل من خطبه بخوان تو، تا بشه رسـوا ستمگر

پخش سبک                                  زمزمه یا نوحه فاطمیه

آه، با وفای علی، آشنای علی، جان فدای علی؛ فاطمه فاطمه

در راه اسلام قدّت خـمـیده          با روی نیلی گشتی شهیده

ای تو را یا عـلـی ذکـر شام و سحـر

محسنت کشتـه شـد بین دیــوار و در

سَرورعالم همه *** فاطمه یا فاطمه

فـاطـمـه؛ فـاطـمه؛ فـاطـمه؛ فـاطـمـه

************************

آه ، ای بهار علی، غمگسار علی، ذولفقار علی، فاطمه یا فاطمه

آه و واویــلا از دل حیــدر             لــرزش دستت قاتل حیــدر

وایِ من، نـافـلـه هـایت نـشـستـه شد

دست و پهلویت از ستـم شکستـه شد

نوحه عالم همه *** فاطمه یا فاطمه

فـاطـمه؛ فـاطمـه؛ فـاطـمه؛ فـاطـمـه

************************

آه، عصمت کبریا، انسیة الحورا، صدّیقة کبری؛ فاطمه یا فاطمه

کرده دشمن ستم ها بی بهانه         بـر تـو جـسارت بـا تـازیـانـه

ای داغـت ســوز آه رســـول خـــدا

ای دستت بـوسـه گـاه رسـول خــدا

ای به لبها زمزمه*** فاطمه یا فاطمه

فـاطـمه؛ فـاطمه؛ فـاطـمه؛ فـاطمـه؛

************************

ای، بـانـوی عـالمیـن، یا امّ الحَسَنین، غصه دار حسیـن، فـاطمه یا فاطمه

زین بیان باشد نطق فلک لال           رَوی زیــارت روزی بــه گــودال

دلبــرت را بـیـنـی پـــاره پـــاره بــدن

بی سر و بی انگشت و بی غسل و کفن

اشکت جاری ازدوعین *** برغریبی حسین

یــا حسیــن یـا حسیـن یـا حسیـن یـا حسیــن

سَرور بی سر حسین     غریب مادر حسین

پخش سبک                           ذکر زمزمه یا واحد ایام فاطمیه

تو روضه ها میسوزیم ــ بانوحه های زهرا       انــشــا الله  بــمـیــریـم ــ هـمه بـرای زهـرا (۲)

برای عصمت خــدا جا داره که بمـیــریـم

به یاد دود وشـعـلـه ها جا داره که بمیریـم

سینه زَنا من و شما جا داره که بمیریم (۲)

ذکـر فرشته ها همه؛ یا فاطمه یا فاطمه         بگو چرا قدّت خمه؛ یا فاطمه یا فاطمه

**********************

 با نـالـه های زهرا ــ چه محـشری به پا بود          میآن دود و آتـش ــ بــه فـکـر مرتـضی بود(۲)

همش می گفت پسرعمو؛ هستی من فــدایت

به نالــه یا عـلـی می گفت با درد بی نهایت

بــا پـهـلوی شکستـه شد فــدایــی ولایت(۲)

ای کشته راه ولا؛ یــا فـاطـمـه یا فاطـمه       سوخته برات همه دلا یا فاطمه یا فاطمه

*************************

 پـیــام فــاطـمـیـه ــ هـمـیـشـه جــاودانــه           باید که درس بگیـرن ــ مردم هر زمانه(۲)

هجــوم ظلم و فتنه هــا؛ خــزان هر بهـاره

شـهـادت امّ الحسیــن؛ از بــی کـسی یــاره

حمایت از راه علی؛ خیـلی هزینه داره(۲)

انشالله که ثابت قدم؛ باشیم به یاری ولی         کنیم همه حمایت از خمینی و سید علی

پخش سبک                              زبانحال کودکان

بـبیـــن مـــادر نشستم در کنــار بستــر تو            به سختی باز و بسته می شود چشم تر تو

من و شمع وجودت             بسوزد تار و پودت

همه شب تا سحرگاه              من و روی کبودت

ببین مادرم ، دو چشم ترم ، کند بر تو نظاره

ز خانه مرو ، شبانه مرو ، مکن از ما کناره

***********************************

بریزد اشک غم از چشم بابای غـــریبم                کــنــار بستــرت در ناله ی امن یـجـیــبم 

شوم مادر فدایت           کنم هر شب دعایت 

بـــرای راه رفـتن          شــود قــدّم عصایت

ببین مادرم ، دو چشم ترم ، کند بر تو نظاره

ز خانه مرو ، شبانه مرو ، مکن از ما کناره

************************************

بدان با رفتنت از خانه من را می کشی تــو            چرا ره میروی و بر زمین پا می کشی تو

چو لاله پرپری تو             به قرآن کوثری تو

تــمــام هست بابا               امــیــد حیدری تو

ببین مادرم ، دو چشم ترم ، کند بر تو نظاره

ز خانه مرو ، شبانه مرو ، مکن از ما کناره

پخش سبک                       زبانحال حضرت زهرا (س)

شمع شام تارم ، تو بیا کنارم ، جز تو کس ندارم

شد لحظه های آخر من

ای شکیب زهرا ، ای غریب زهرا ، ای طبیب زهرا

بیا کنار بستر من

من حاجتم را از خدا می گیرم امشب             علی علی می گویم و می میرم امشب

جانم علی؛ جانم علی؛ جانم علی جان

*****************************

ای امام تنها ، ماه عالم آرا ، همه هست زهرا

ببین نماز آخرم را

گنهم چه بود است ، یاس تو کبود است ، آخرین سجود است

ببین دو چشمان ترم را

ای شام قدرم خرمن مویت علی جــان                 در کوچه ها بودم دعا گویت علی جان

جانم علی؛ جانم علی؛ جانم علی جان

*****************************

من و ظلم و کینه ، یار بی قرینه ، نفسم به سینه

افتاده امشب به شماره

یار بی طرفدار ، با دو چشم خونبار ، باشد آخرین بار

که می کنم ترا نظاره

دیگر نمی خواهم عصا ای یار بی یار         دیگر نمی گیرم دو دستـــم را به دیوار

جانم علی؛ جانم علی؛ جانم علی جان

*****************************

زبانحال امیرالمومنین (ع)

گل ارغوانم ، یار قد کمانم ، بی تو بی نشانم

مرو مرو فاطمه جانم

ای تمام هستم ، من ز پا نشستم ، می روی ز دستم

ای جان من؛ من نیمه جانم

ای کـشـتــی شکسته ام پـهـلــو گــرفتی            کُشتی مرا از بس که از من رو گرفتی

زهرای من؛ زهرای من؛ خدانگهدار

*****************************

ای گل پیمبر ، با دو دیده ی تر، در کنار بستر

سر بر سر زانو بگیرم

ای بنفشه رویم ، من به گفتگویم ، باشد آرزویم

از بعد تو من هم بمیرم

بــرمن اگر نظــاره هــم نمی کنی تو                دیگــر چــرا اشــاره هم نمی کنی تو

زهرای من؛ زهرای من؛ خدانگهدار

*****************************

شمع شام تارم  ، بی تو کس ندارم ، بی تو بیقرارم

بی تو سلام بی جوابم

می روی شبانه ، از چه بی نشانه ، می روی زخانه

تو می کنی خانه خرابم

ای یــــار بیمار عــلـــی خـدانگهدار           تــنـهــا طــرفــدار علی خــدانگهدار

پخش سبک

ای پــرستــوی من؛ مــرو از لانه ام      بانــوی خــانه ام؛ مــرو از خانــه ام

ای طرفدارم بی طرفدارم        چشم خود وا کن یاربیمارم

فاطمه جانم فاطمه جانم

********************

می کــنــم التــمــاس؛  ای جوان علی          قــدکــمـان عــلــی، روح و جــان عـلی

دیده بگشا و کن تماشایم          یار تنهایم بی تو تنهایم

فاطمه جانم فاطمه جانم

********************

عــمــر من می شود؛ بی تو عمرم تمام              بــا اشــاره مـکـن؛  به عـلـی تو ســلام

خداحافظ ای لاله پرپر        خداحافظ ای سوره کوثر

فاطمه جانم فاطمه جانم

*******************

ای جــوان عــلی؛ شـده ای از چــه پیــر                جــان زینب دگــر؛ تــو زمـن رو نگـیـر

من که در ذکر ام یجیبم       ای طبیب من بی تو غریبم

فاطمه جانم فاطمه جانم

پخش سبک

بیمارم و من جز تو پــرستار ندارم         جــز ناله ی پیوسته دگر کار ندارم

ای باغ وبهارم ، شد فصل خــزانم             من می روم امشب ، با قــد کــمانم

مظلوم علی جان ، مظلوم علی جان

***************************************

ازحادثه ی کوچه به کس لب نگوشدم              بین در و دیوار دعــاگــوی تو بودم

ای من بـه فــدای ، چشمان تــر تــو             تاهستم عــلــی جان ، هستـم سپر تو

مظلوم علی جان ، مظلوم علی جان

****************************************

سوزانده مرا اشک غریبانه ات ای یار         تو شمعی ومن سوخته پروانه ات ای یار

گرچه همه سوزم ، گـرچـه همه دردم              تــا لحـظــه آخــر ، دور تــو بـگــردم

مظلوم علی جان ، مظلوم علی جان

****************************************

بیــمــار تو را سجده آخـر بُـود امشب           با دست خودم شانه زدم بر سر زینب

پـُـر گشته مشامــم ، از بــوی حـسینم            من بــوسه بگیـرم ، از روی  حسینم

مظلوم علی جان ، مظلوم علی جــان

پخش سبک       

در بین كوچــه شد اگـــر دست تو بسته         مشکل گشای تو نشد دست شكسته

ای وای من ای وای من ، شرمنده ام مولای من

وای از غریبی

**********************************************

آتش به جــان خسته ام زد سوز آهت

بیــن در و دیــوار می‌شد قـتلـگــاهــت

شد بسته دست من ولی ، کاش بسته بود چشم علی

وای از غریبی

*********************  شب شهادت  ***************

امشب دل آشــفـتــه ام دارد نــوایــی              باید بخــوانــم روضه سخت جــدایــی

زهرا بگـوید از سـفر ، چشمان مولا گشته تر

وای از جدایی

**********************************************

من رفتنی هستم حلالم كن علی جان             جــان تــو  و جـان یـتـیـمــان پــریــشــان

قلبم شده پر شور و شین ، ای وای حسن ای وای حسین

وای از یتیمی

 *********************  روز شهادت  **************

شـهـر مـدیـنـه الــوداع ای شهــر غربت              ای شهر دلتنگی و اشك و آه و حسرت

کو آن مزار بی حرم ، كو قبر زهرا مـادرم

آه ای مدینه

***************************************

چشمان خیسم خون دل افشانده اینجا                من می روم امــادلــم جــامــانـــده اینجا

شهر پیمـبر الوداع ، زهرای اطهر الوداع

آه ای مدینه

گرچه در پای ظهور تو بکا کافی نیست           روضه و اشک نباشند دعا کافی نیست

روضه خوبست به ما ترک معاصی بدهد              درس تقوا بدهد شور و نوا کافی نیست

بـاید این دغـدغـۀ روز و شب ما بـاشد              ساعتی سوختن ازهجر شما کافی نیست

نـرسـد فـرصت دیــدار به پـابـنـد گـناه              ابـر باید برود حال و هـوا کافی نیست

عذر و توجیه و بهانه که بدردی نخورد              عاشق یار شدن جز به بها کافی نیست


توبه وقتی ست موثر که به همت بـاشد              صرف خسته شدن از خبط وخطاکافی نیست

درد مـا قـلب سـلـیـم است خـدا می داند              حاجت دنیوی و دست گدا کافی نیست

بـایـد از طایفه عـشق اطاعت آمـوخت              زدن کـوچه بـنـام شـهـدا کـافـی نیـست

آخـرش پیـر شـدم از غـم دوری حـرم              تا به کی دوری از کرببلا؟کافی نیست؟

هـمۀ عـمـر به جـد تو اگر گـریـه کـنم              خون ببارد ز دو چشمم بخدا کافی نیست

گریه صبـح و مسائت ز دل زینب بود           عـلت اشـک مـدام تـو غـم زینب بــود

بــاز دنـیـا پـیـالــه بـاران شد             تا خـدا پر کـشـیدن آسـان شد

آمد از ره پـدر بـزرگ رضا             دل ما راهـی خــراســان شـد

کــوری چـشـم دشمنان عـلی              پسری حـیـدری نـمـایـان شد

آمد عالی مقام فـقه و اصـول             روضه ها صاحب سخنران شد

مـکـتـب آســمـانـیـش روزی           بــانــی انـقـلاب ایـــران شـد

مو سفـید و خـمیده قـامت شد             تــا دل گـبــر ما مسلـمان شد

سخـنـان فـصیح و روشـن او             بــاعـث اعـتـبـار انـسـان شـد

هـر کجا حـرف عـلـم او آمـد             دشمن شیعه رفت وپنهان شد

قـطره ای از فـرات نوشـید و              کربلایی شد و پــریـشان شد

پـدرش تا که آب زد به لـبش           یاد شش ماهه کرد وگریان شد

حـسرت این خبر به دل مانده             صحن تاریک او چراغان شد

دروطن هم غریب ومظلوم است             شهـر او پـایـگـاه شیطان شد

ای كـوی تـو، كـعـبـۀ خـلایــق‏             طالـع ز رخ تو، صبح صادق

ای پـایـه ی مـنـبـرت فــراتــر             از کـرسـی هـفت چـرخ اخـتر

تا نام ز ماه و مهر بـوده است           خاک در تو، سپهر بوده است

گـفته‏ است خرد، بـس آفـرینت             صدها چو «هشام» خوشه چینت

گـردش، ز فـلك، اشاره از تـو              استـاد خِـرد، «زراره» از تو

چون«مومن طاق» ازتوآموخت‏             لب برلب هرچه مدعی دوخت

انـدیـشه هر آنچـه بـود مجـمـل‏             بـشـنـیـد مفصل از «مفـضل»

گرطالع «بختری» خجسته‏ است‏             در حلقۀ درس تو نشسته ا‏ست‏

كـی مـكـتـب تو، نظیــر دارد؟             صدها چو «ابـوبصیـر» دارد

تا مشعل علم «جابر»افروخت‏             بس نكته،خرد كه ازوی آموخت‏

شد شـهـره به دهـر، مذهب تو             «حمران» و«ابان» ومكتب تو

فـانـی نـه، كه جـاودانـه‏ ای تـو             دریــایــی و بـیـكـرانــه‏ ای تـو

ای مـذهـب تـو شـهـیـد پــرور             ای مکـتـب تو «مـفـیـد» پرور